-
Орчлон ертөнц надад найрсан нуугднам
Оюун сэтгэл, зүрхний минь гүнд нуугднам
Юм бүхэн, мөч бүхэн намайг нээнэм
Ертөнц надаар дамжин өөрийгөө нээнэм
Г.Мэнд-Ооёо “Нээхүйн утган хэлхээ”
-
Чимх чимх зүүд нойроо хугаслан
Чирам хийх бүхнийхээ дээж найргаас шимлэн
Чиний зүрхэнд өөрийнхөө чавхдасыг олохоор
Хангал өндөр уулсын ангал хавцгайг өгсөн
Хангил их бартаатай халил жимийг мөшгин
Хайрын охь-мөнхийн дуугаа эрсээр
Чам руу л би явж байна
Г.Мэнд-Ооёо “Чам руу би явж байна”
-
Уруул давсан дуу
Уул давна
Уул давсан дуу
Дэлхий тойрно
Г.Мэнд-Ооёо “Дуу”
-
Атийж суугаа хүний дээр
Араган чинээ тэнгэр буй
Дуулж яваа хүний дотор бол
Дуулим их тэнгэр буй
Г.Мэнд-Ооёо “Хүний тэнгэр”
-
Хэрэвзээ, чамайг хорин жилийн дараа нутагтаа ирэхэд чинь
Хэрэвзээ, чамайг үүдэндээ дөрөө мулталж байхад чинь
Хэрэвзээ, ээж чинь үүдээ сөхөн гараад ирж байхад нь
Хэрэвзээ, төмөр хөшиг урдуур чинь хаагдчихвал чи яах вэ?
Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай
Г.Мэнд-Ооёо “Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай”
-
Арслангийн зулзагыг ч гэсэн
Арслан болтол нь хайрлаарай
Амьдын хорвоогийн арсалдаан дунд
Арслангийн хүчтэй яваарай.
Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай
Г.Мэнд-Ооёо “Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай”
-
Ганцаардах тусам би өвс ногоотойгоо улам гүн ойлголцож
Ганцаардах тусам би өвгөдийнхөө сүнстэй улам ойр ярилцаж
Ганцаардах тусам би үгүй бологсдынхоо оюун санааг сонсож
Ганцаардах тусам би гэгээн Шамбалд ойртож
Ганцаардахуйн хүч чадлаар аагинам.
Г.Мэнд-Ооёо “Ганцаардах тусам”
-
Гуниглах тусам Гурван марал ойрхон урамдаж
Гуниглах тусам Хөхдэй мэргэн өвгө тэнгэрээс гурийлж
Гунигаа би өр зүрхнийхээ алсад замхрааж
Гунигаа би тэнгэрийн хөх мананд илгээж
Гуниглахуйн гоо сайхантай нөхөцмүй.
Г.Мэнд-Ооёо “Гуниглах тусам”
-
Зуурдын тавиланг алгасах хамгийн холч хүлэг
Хуурын аялгуут хэл минь эзнээ хэзээ ч явгалахгүй ээ!
Ядарч галираад унасан мориноос буух хорвоод
Яасан ч би хэлсэн үгнээсээ буухгүй ээ!
Г.Мэнд-Ооёо “Үгийн билиг”
-
Алдаа эндүүг минь намрын гол ухиана.
Алмай сэтгэлийн аглагийг намрын өнгө алтжуулна
Он жилүүдийн харгуйд өдөр өдрийн тоос алт болно.
Орчлонгийн тоос хүний мөрийг алталж дарна.
Г.Мэнд-Ооёо “Уул устайгаа амраглахын учрыг”
-
Монгол аялгуундаа уй гунигтайгаа цуг шингэж үлдээд
Морин хуурынхаа эгшгээр өглөө бүр тайтгарч сэрье
Монгол айлын гал манаж цахиур чулуундаа оршоод
Морин туурай талыг бөмбөрдөх тоолонд гэрэлтье
Г.Мэнд-Ооёо “Гэрэлтэх агшин бүр - 3”
-
Ертөнцийн гуниг дууны нугалаанд нуугдана
Ердийн юм бүхэнд ер бус нь оршино
Алтан гургалдай жиргэхэд агтын чих солбино
Агтын чих солбихдоо одтой тэнгэрийг хайчилна
Г.Мэнд-Ооёо “Мичид зулзагалсан намар”
-
Хоног сарын гунигаа цөөхөн дуундаа үлдээлээ
Хожмын үрс минь дуулбаас цагаан манан татах буй
Аяа, тэр манан бол миний манан юм шүү!
Аясын салхи аргадахад л арилах гэгээхэн гуниг юм шүү!
Г.Мэнд-Ооёо “Цагаан манан, гэгээн гуниг”
-
Өлөн шуурга өрвөлзөн босч, сөрвөлзөн уухилна
Өдөр хоногийг хөтөлсөөр шуургант талдаа даслаа
Унасан хүлгийн дэл цагаан сүлд шиг босчээ
Угтах он жилүүдийн шуурга сөрж давхиюу, би!
Г.Мэнд-Ооёо “Цасан шуурга цагаан азрага шиг цамнаж”
-
Хажуудах хад чулуу чамайг үл сонсон чиний дууг цуурай болгон буцааг, хамаагүй. Хаа нэгтэй чамайг хэн нэгэн сонсож байгаад итгээрэй. Сонсогдохдоо чи зуун үеийн чанадтай ч сонсогдмуу.
Г.Мэнд-Ооёо “Нүүдэллэх тиг буюу мичдийн аялгуу”
-
Харанхуй шөнийн бүдэг бадаг дотор л хамаг учир халхлагдаж аглаг хээрийн анир гүм дотор л хамаг аялгуу хадгалагдаж оршмуй. Эс үзэгдэгч зүг тийш, үл сонсогдох аялгуун жимээр одмуй.
Г.Мэнд-Ооёо “Нүүдэллэх тиг буюу мичдийн аялгуу”
-
Нүүдэлчин айсуй... Тэрхүү нүүдлийн хөсөгтэй цуг бага нас, өвгөд эмгэдийн сэрүүн тунгалаг дүр төрх тодрон, он жилүүдийн чанадтай элэрч бүдгэрсэн гэгээн туульс сэрээд, ой тойнд ороод мартагнасан бодлын хөх шувууд нисэлдэн айсуй.
Г.Мэнд-Ооёо “Миний зөөлөн ай”
-
Хоёр тийш татсан утасны үзүүр шиг холдон одох он цагийг эргээн учралдуулж, хэзээ ч золгож яваагүй хүмүүсийг сэтгэлдээ хүүрнэлдүүлэн, өөр зуураа тун ч хамаа төсөөгүй бүхэнд адилсах нэгэн учир шалтгаан буйг мэдэрмүү, би.
Г.Мэнд-Ооёо “Алтан Овоо” туурвилаас
-
Чонын бэлтрэгийг ч гэсэн
Чоно болтол нь хайрлаарай
Чонон санаатай орчлонд
Чононоос ухаантай яваарай.
Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай
Г.Мэнд-Ооёо “Гүйж яваа хүлгийг битгий бариарай”