Хүн болоод амьтан аль нь ч эх нутгаасаа хэзээ ч үл тасрах гүн нарийн учгаар холбогдсон байх оршихуйн гүн ухааныг төрсний эцэст үхэх ертөнцийн жам хуулиас илүү дээгүүр тавьж, эцсийн зогсоол дээрээс өнгөрүүлсэн амьдралаа нэгэнтээ эргэцүүлэн үзэж дурсаж буй янгирын тэр мөчлөг хэнд ч тохиолдох жамтайг үр хүүхэддээ өвлөн ухааруулж, сэтгэл зүйг нь бэлтгэх нүүдэлчин ухаан тасралтгүй үргэлжилэх ажаам.
Жам ёс өнгөрсөн, эдүгээ, ирээдүйн гурвалжин холбоонд хэлхэгдэн үргэлжилнэ. Одоо цагт болж буй үйл явдал нь эх нутагтайгаа гүн нарийн учир учигаар холбоотойг өнгөрсөн цагаас учирлаж буй анчны өгүүлэмж, түүнийг ирээдүйд дамжуулахаар сонсч буй анчины хүү буюу зохиогчийн хүүрнэлийн холбоос гурван цагийг нэг хэлхээнд залгахдаа эс эхлэх, үл төгсөх мөнхийн битүү цагариганд ороож буй нь уншигчдад мэдрэгдэх бөлгөө. “Тэхийн зогсоол” найраглалд ийм ГУРВАЛСАН холбоос зохиолын нэвтрэн гарах үйл явдлын туршид ажиглагдана.
Хүүшийн өвөлжөөнд буй гурван гэр зэрэгцэж бус чандмань эрдэнэ мэт “чандмалж” буусан нь уран дүрслэл төдий бус учир шалтгааны гүн нарийн утгатай. Тэхийн зогсож буй байц хад бас л “гурвалжин” оргилтой. Нэг нүдний дурангийн таталтанд орж ирж буй “гурвалжин оргил, харлаг тэх, хүрэн бүргэд” гурав ч бас л чандмалж харагдах нь учиртай. Монгол нүүдэлчний гурваар чандманалах уламжлал "Тэхийн зогсоол”- д залгамжлан хадгалагдсаар байгаа нь сэтгэлгээний удамшилтай холбоотой биз. 

2016 онд эмхэтгэн хэвлүүлсэн "Он цагийн хүрд" яруу найргийн түүврээсээ "Үгийн билиг" шүлгээ өөрийн дуу хоолойгоор уншсан байна. https://soundcloud.com/g-mend-ooyo/giyn-bilig

НЭГ.

Хээр тал минь үес үесхэн чагнархана
Хэн нэгнийг хүлээж, хэзээх цагийг анирлана
Гэрэл сүүдэр хоёр уулзаад хагацахын зуурханд
Гэтэлгэгч аялгууг хүлээж гэнэ гэнэхэн шүүрс алдана.

Эрин зуунуудыг эрихэлсэн хуучин судрын хуудсанд
Элэнц хуланц дээдсийн минь оюун сүнс буй
Хөлөөрөө яваад хүрэхгүй эрин галавын тэртээд
Хэлээрээ улаа нэхээд хүрэхийн ерөөл буй

Хөх талын зэрэглээ тэнгэрийн балгад гэлтэй
Хөөрхий миний дээдэс энэ л диваажинд мөнхөрсөн юм.
Аглаг талынхаа дээсэн дээр хэдэн алтан хараацай л
Аавын минь оронд намайг угтаж айсуй.
Өтгөн хөх манан тэнгэрийн хэц дээр хөндөлсөхөд
Өнөөх алтан хараацайнууд л жигүүрээрээ хайчилж замчилбай.
 
2005 он

Хөхрөгчид гялалзагч од бүхэнд ойлголцох дохио буй
Хөрстөд мэндлэгч хүн бүхэнд дэлхийд ирсэн шалтгаан буй
Хүмүүн болгон газрын үр юм. Үр бүхэнд дэлгэрэх шалтгаан буй
Үр болгонд өнө мөнхийн алтан мэлмий буй.

Уулсыг ороогоод хөх манан мушгирна
Урдах зам манан уруу шургаад төөрчээ
Олмоо чангалахаар овоон дээр мориноосоо буулаа
Орчлон хорвоо манан дунд домогшино.

Яриг цагаан ботго үүрээр буйлахад гийе.
Явуул гэгээн саран үүлнээс бултайхад гэрэлтье.
Янзага хэнзлэх намрын улбар салхинд дүрэлзье.
Явуухулан багшийнхаа уянгын бадганд дэвэрье.